Dünyanın Bütün Çiçekleri
Eklenme Tarihi: 23 Kasım 2012, 21:56
Dünyanın Bütün Çiçekleri şiiri. Ceyhun Atuf Kansu. Bana çiçek getirin, dünyanın bütün çiçeklerini buraya getirin. Köy Öğretmeni Şefik Sınığ'ın Son Sözleri.
Dünyanın Bütün Çiçekleri
"Bana çiçek getirin, dünyanın bütün çiçeklerini buraya getirin!"
(Köy Öğretmeni Şefik Sınığ'ın Son Sözleri)
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum.
Bütün çiçekleri getirin buraya
Öğrencilerimi getirin, getirin buraya,
Kaya diplerinde açmış çiğdemlere benzer
Bütün köy çocuklarını getirin buraya,
Son bir ders vereceğim onlara,
Son şarkımı söyleyeceğim,
Getirin getirin... ve sonra öleceğim.
* * * *
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Kır ve dağ çiçeklerini istiyorum,
Kaderleri bana benzeyen
Yalnızlıkta açarlar, kimse bilmez onları,
Geniş ovalarda kaybolur kokuları...
Yurdumun sevgili ve adsız çiçekleri,
Hepinizi hepinizi istiyorum, gelin görün beni
Toprağı nasıl örterseniz öylece örtün beni.
* * * *
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Afyon ovasında açan haşhaş çiçeklerini
Bacımın suladığı fesleğenleri,
Köy çiçeklerinin hepsini, hepsini,
Avluların pembe entarili hatmisini,
Çoban yastığını, peygamber çiçeğini de unutmayı
Aman Isparta güllerini de unutmayın
Hepsini , hepsini bir anda koklamak istiyorum.
Getirin, dünyanın bütün çiçeklerini istiyorum
* * * *
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum .
Ben köy öğretmeniyim, bir bahçıvanım,
Ben bir bahçe suluyordum, gönlümden.
Kimse bilmez kimse anlamaz dilimden
Ne güller fışkırır çilelerimden,
Kandır, hayattır, emektir benim güllerim.
Korkmadım, korkmuyorum ölümden,
Siz çiçek getirin yalnız, çiçek getirin,
* * * *
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Baharda Polatlı kırlarında açan,
Güz geldi mi Kop dağına göçen,
Yörükler yaylasında Toroslarda eyleşen.
Muş ovasından, Ağrı eteğinden
Gücenmesin bütün yurt bahçelerinden
Çiçek getirin, çiçek getirin, örtün beni
Eğin türkülerinin içine gömün beni.
* * * *
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
En güzellerini saymadım çiçeklerin ,
Çocukları öğrencilerimi istiyorum.
Yalnız ve çileli hayatımın çiçeklerini,
Köy okullarında açan,gizli ve sessiz,
O bakımsız,ama kokusu eşsiz çiçek.
Kimse bilmeyecek,seni beni kimse bilmeyecek,
Seni beni yalnızlık örtecek, yalnızlık örtecek ,
* * * *
Dünyanın bütün çiçekleri diyorum,
Ben mezarsız yaşamayı diliyorum,
Ölmek istiyorum,yaşamak istiyorum.
Yetiştirdiğim bahçe yarıda kalmasın,
Tarumar olmasın istiyorum,perişan olmasın ,
Beni bilse bilse çiçekler bilir,dostlarım,
Niçin yaşadığımı ben onlara söyledim,
Çiçeklerde açar benim gizli arzularım.
* * * *
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Okulun duvarları çöktü altında kaldım.
Ama ben dünya üstündeyim,toprakta,
Yaz kış bir şey söyleyen sonsuz topraktır,
Çile çektim,yalnız kaldım,ama yaşadım,
Yurdumun çiçeklenmesi için daima,yaşadım,
Bilir bunu bahçeler,kayalar,köyler bilir.
Şimdi sustum,örtün beni,yatırın buraya,
Dünyanın bütün çiçeklerini getirin buraya.
Ceyhun Atuf Kansu
NOT: Yukarıda okuduğunuz şiiri 03 Temmuz 1995 yılında Kırklareli Milli Eğitim Müdürlüğü'nün çıkardığı bir dergiden aldım. Öğrenciyi, öğretmeni ve eğitimi güzel anlattığı için her zaman öğrencilere ve öğretmenlere dağıttım. Bu şiiri kendi web sayfasında 2001 yılından bu yana da yayınlıyorum. Resimde elimde görülen çiçek bir öğrencimin verdiği çiçeğin resmidir.
Yorumlar